Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Νοέμβριος, 2014

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ Κρυμμένες ενοχές Δεν εχω αντοχές Να σας κρατήσω άλλο Τις νύχτες σταματώ Σαν τρένο σε σταθμό Που είδε το σινιάλο Ψάχνει η καρδιά συγνώμη Να πάρει και να δώσει Σ αυτούς εγω που πρόδωσα Και που μ έχουν προδώσει Ψάχνει λιμάνι απάνεμο Να νιώσω την γαλήνη Στης μοναξιάς μου τις στιγμές Στης σκέψης μου τη δίνη Κρυμμένες ενοχές Ζητούν ανακωχές Σπασμένος ο καθρέφτης Πληγές μου ανοιχτές Σήμερα, απ το χτές Ξέρω πως ειμ’ ο φταίχτης. Ντόρα Μανατάκη

ΣΦΡΑΓΙΣΑΝ ΤΑ ΧΕΙΛΗ

ΣΦΡΑΓΙΣΑΝ ΤΑ ΧΕΙΛΗ Κλείσανε τα μάτια Σφράγισαν τα χείλη Είπες το αντίο Θε μου πόσο κρύο Κι ο ουρανός ακόμα Πήρε γκρίζο χρώμα Δάκρυσαν τα αστέρια Στις καρδιές μαχαίρια Φίλε που πας, τώρα που πας Τα φτερά της μοναξιάς κρέμασες τους ώμους Πικρή παρέα ο θάνατος Στου ουρανού τους δρόμους Της φωνής σου ο ήχος Και ο κάθε στίχος Συντροφιά τα βράδια Μα η θέση  άδεια! Κλείσανε τα μάτια Σφράγισαν τα χείλη Είπες το αντίο Θε μου πόσο κρύο!!! ΝΤΟΡΑ ΜΑΝΑΤΑΚΗ