Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από Οκτώβριος, 2014

ΠΟΣΟ Μ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΛΙΓΟ

ΠΟΣΟ Μ ΑΓΑΠΟΥΣΕΣ ΛΙΓΟ.... Μ ' έν' αντίο στον καθρέφτη κι βροχή έξω να πέφτει αποφάσισα να φύγω ποσο μ αγαπούσες λίγο.... Άργησα να καταλάβω  οτι ήσουν ένα ψέμα πως η γλύκα των φιλιών σου δηλητήριο για μένα κι μικρές στιγμές ακόμα το νιωθα μεσα στο βλέμα όταν μ είχες  αγκαλιά σου είχαν κατι απο το ψέμα Απ τα δίχτυα μιας αγάπης μιας αγάπης προδωμένης πρέπει τώρα να ξεφύγω πόσο μ αγαπούσες λίγο... Ξέρω πως δεν θα πονέσεις ούτε πίσω μου θα τρέξεις τα φτερά μου τώρα ανοίγω πόσο μ αγαπουσες λίγο....
ΕΝΑ ΚΑΡΑΒΙ ΘΑ ΘΕΛΑ… Ένα καράβι θα ΄θελα φίλοι μου  ν΄ αρματώσω Τους άχρηστους πολιτικούς κει μέσα να φορτώσω Να τους φουντάρω στα βαθιά, μήπως γλυτώσ’ η Ελλάδα Γιατί την καταντήσανε, τσινιάρικη φοράδα Οι κάλπες τους εβάλανε μες το μυαλό αέρα Τους το φουσκώσανε καλά και λεν την νύχτα μέρα Κύμα απεργίας πλάκωσε ,όμως αυτοί… χαμπάρι Μας γράψαν όλους στο δεξί κι αριστερό παπάρι  όσοι πιστέψανε σ αυτούς και τσ’έριξαν την ψήφο Χτυπάνε το κεφάλι τους ν΄ ανοίξουνε στον τοίχο Έχουνε πέσει αλίμονο στην μάσα στην μαρχάλα Και τον λαό τον άμοιρο τον έχουν στην τρεχάλα Πεινάμε τους φωνάζουμε δεν έχουμε να φάμε Κι εκείνοι…. αισιόδοξα το μέλλον νταγιαντάνε Για μιαν Ελλάδα μας μιλούν οπού χει  ευημερία Κι εμείς με στόμα ανοιχτό γεμάτο απορία Κοιτάμ’ ένας τον άλλονε – τι λένε τα λαμόγια;;;- Με θράσος ξεστομίζουνε παχιά, γελοία λόγια Χωρίς αιδώ ασύστολα ψευτιές μας αραδιάζουν Και μες την τσέπη μας βαθιά, το χέρι τους το βάζουν Νόμους ψηφίζ