Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

Αναρτήσεις

Προβολή αναρτήσεων από 2013

ΕΛΑ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ....(ΣΤΙΧΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΠΟΙΗΣΗ)

Σήμερα είμαστε οι δυό μας εαυτέ μου θα σε κερνάω και θα με κερνάς κι εσύ μιας και δεν έχουμε κανένανε κοντά μας ένα εβίβα, στην υγειά μας να μας πει  Εγώ και σύ μαζί θα βγάλουμε την νύχτα και αντε φίλε στην υγεία σου θα μου λες και μη νομίζεις πως δεν ειμ' ευτυχισμένος και μη σε δω ποτέ για μένανε να κλαις Έλα να ρίξουμε δυό βόλτες ζαλισμένοι να τραγουδήσουμε του έρωτα σκοπό κι ασε να νιώθει η ψυχή μου προδομένη εγώ μονάχα ένα ξέρω να σου πω όλοι αυτοί που λένε ότι αγαπάνε ξέρουνε τι θα πει αγάπη στη ζωή? όμορφα λόγια που από τα χείλη σκάνε κι έχουν πετάξει μέχρι να ρθει το πρωί Ρ. φέρε ν' ανοίξουμε σαμπάνια, τζιν ή βότκα να πιούμ' οι δυό μας να μεθύσουμε παρέα εσύ να λες,- αει ντε- κι εγώ να σε πιστεύω πως όλα μέσα στην ζωή είναι ωραία Ντόρα Μανατάκη

ΑΧ ΒΡΕ ΑΚΗ....

Τον λέγανε Χαράλαμπο απ το Μοναστηράκι χαιδευτικά γουστάριζε να τον φωνάζουν Άκη είχε φίλους καρντασίνια,του Ψειρρή όλα τα σαίνια Τα χρόνια τα επόμενα,γνώρισε μια γκόμενα γναικάρα πρώτο μπόι, τσαλιμάτη απο σόι Το παίζανε στο κυριλέ, με το μελανουράκι κι απο τα στέκια του Ψειρρή, τραβήξαν Κολωνάκι Φιρμάτα γύρευε η μαντάμ λούσα για να ναι tredy μα το πολύ χαράτσωμα έφαγε τον αφέντη Όταν η τσέπη άδειασε, αυτή του είπε buy κι έψαξε άλλο κόκορα να βρει για να μαδάει Κι ο Χαραλάμπης γύρισε σαν την βρεμένη γάτα κι φίλοι του του είπανε σαν μάθαν τα μαντάτα Αχ! βρε Άκη... Αχ! βρε Άκη σ έριξε το γκομενάκι και την έφαγες την φόλα, κι άδειασε η πορτοφόλα γύρισες με άδεια χέρια στα παλά σου τα λημέρια μα οι φίλοι π αγαπάνε ξέρουνε και συγχωράνε... Ντόρα Μανατάκη

ΔΥΟ ΚΟΡΜΙΑ ΠΟΥ ΓΙΝΑΝ ΕΝΑ

 Αχ! μου στησε ο έρωτας καρτέρι τα βέλη του με βρήκαν στην καρδιά και έγινες εσύ δικό μου ταίρι κι έδιωξες της ψυχής την παγωνιά R. Δυό κορμιά που γίναν ένα δυο λαμπάδες μια φωτιά δεν θα αφήσουμε αγαπη μου κανέναν να μας κλέψει αυτή την λάμψη απ την ματιά  κάθε μου πόνο  έκανες τραγούδι στην μοναξιά μου έβαλες φτερά άνθισα σαν της Άνοιξης λουλούδι και πέρασα απ' την πίκρα στην χαρά!!

ΧΑΝΤΡΑ ΜΟΥ ΘΑΛΑΣΣΙΑ

Λιμάνι απάγκιο Ναι μα τον Άγιο Είσαι στην χαλασιά Στο ξεροβόρι Γλυκό μου αγόρι Χάντρα μου θαλασσιά Βάζω τελεία Μελαγχολία Τώρα μια αγκαλιά Με κλείνει μέσα Σαν πριγκηπέσα Μεθάω με φιλιά Στου έρωτα τα χάδια  τώρα ζωή μου άδεια παραδόθηκα και σβήνω τα σημάδια στο παρελθόν ξεχνάω ότι προδόθηκα

ΑΝΑΜΜΕΝΟ ΤΣΙΓΑΡΟ ΣΤΑ ΧΕΙΛΗ

Αναμμένο τσιγάρο στα χείλη   Τελευταίες ημέρες τ’ Απρίλη Μα η βροχή μου θολώνει τα μάτια για τα όνειρα που γιναν κομμάτια Αναμμένο τσιγάρο στα χείλη Πεταμένο στην άμμο κοχύλι Η ζωή, ένας δύσκολος δρόμος Και σκουπίδι ατελειωτ' ο κόσμος Σαν σκουριά που τα μάρμαρα τρώει Αργοσβήνει πικρό μοιρολόι Έχει στήσει η μιζέρια καρτέρι Γιατί αυτοί που μας βάλαν στο χέρι, Για άλλη μια τα φτερά μας τσακίσαν Γι άλλη μια στον τοίχο μας στήσαν Κι όσα ακούγαμε σαν παραμύθια Βόλια γίναν τρυπάνε τα στήθια Αναμμένο τσιγάρο στα χείλη Και το δάκρυ κυλά στο μαντήλι Μια διπλά ακονισμένη λεπίδα Έχει γίνει η κάθε ελπίδα! ΝΤΟΡΑ ΜΑΝΑΤΑΚΗ

ΜΕ ΤΑ ΦΤΕΡΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Μου βαλε ο έρωτας φτερά  για να πετάξω στην χαρά να κανω μια καινουργια αρχή να σ αγκαλιασω βρε ζωή Τώρα ένας ήλιος φωτεινός  κι ένας γαλάζιος ουρανός θα ρίξουν φως μες τις ψυχής μου το σκοτάδι θά χω δική μου όλη τη γη,  νερό θα πίνω απ την πηγή και αξημέρωτο θα είναι κάθε βράδυ Ζωή στα μάτια σε κοιτώ, τώρα με παθος δυνατο θέλω να ζήσω το παρόν το χτες έχει τελειωσει αφήνω πίσω τις σκιές τις σκοτεινες μου διαδρομές κι οτι με χει πληγώσει.

περπατω στην βροχή (δυο εκτελεσεις)

ΕΙΣΑΙ ΑΛΛΙΩΤΙΚΟ ΚΑΠΕΛΛΟ Την ζωή μου έχεις κάνει θάλασσα με τρικυμία Και την τσέπη μου κουρέλι που δεν έχει μέσα μια Με την γκρίνια σου ξυπνάω με την γκρίνια σου κοιμάμαι Μια καλή μέρα κοντά σου, σου το λέω δεν θυμάμαι Δεν σε θέλω δεν σε θέλω  Είσαι αλλιώτικο καπέλο Αχ! Αδάμ αν σ’ είχα φίλο θα σε πλάκωνα στο ξύλο Γιατί το φαγες το μήλο?? Με το κλάμα και τη ζήλεια, μου χεις κάψει πια την γούνα Τη ζωή μου έχει γίνει, μια μπουνάτσα ,μια φουρτούνα Γι αυτό φεύγω γεια χαρά σου, και θα κάνω ότι μ αρέσει Γιατί μαζί σου το γλυκό… δεν πρόκειται να δέσει

ΟΝΕΙΡΟ ΠΕΠΡΩΜΕΝΟ ΜΟΥ

Όνειρο παιχνιδιάρικο, γλυκό και σκανταλιάρικο είχα κλεισμένα της καρδιάς τα φύλλα ήρθες τραγούδι στη σιωπη, έφερες την ανατροπή με του έρωτα τη γλυκιά ανατριχίλα Όνειρο παιχνιδιάρικο, γλύκο και σκανταλιάρικο την μοναξιά μου έκανες κομμάτια και τώρα βλέπω τη χαρά, στο γελαστό σου πρόσωπο μες τα δικά σου τα αγαπημένα μάτια Ρ. Όνειρο λατρεμένο μου, είσαι το πεπρωμένο μου μπήκες μέσα στην ζωή μου,στην ψυχή και το κορμί μου χάδια σβήσαν τα σημάδια κι αξημέρωτα τα βράδυα

ΚΑΡΔΙΑ ΑΛΗΤΙΣΣΑ

                    Έχω καρδιά αλήτισσα Ποτέ δεν αγαπάει Έχω καρδιά μποέμισσα Γουστάρει να γλεντάει Με έναν άντρα δεν μπορεί Φρόνιμα να καθίσει Γι αυτό και αποφάσισε Ελεύθερη να ζήση Να κουμαντάρει  έμαθε Σεκλέτια και μεράκια να ξεχωρίζει  στη ζωή Τους άντρες απ’ τα’ αντράκια  Ρ. Σε μια καρδιά μποέμισσα Για έρωτες δεν μιλάνε της κάνουνε τα γούστα της και δεν παρακαλάνε

Όμορφο Σαντορινάκι (νησιώτικο)

Τ' όμορφο καλοκαιράκι   μια αναμνηση εχει γίνει κι ο έρωτας που ζήσαμε μαζί στην Σαντορίνη Θα 'ρθω και πάλι μήπως βρω τα δυό σου μάτια π' αγαπώ τα δυο γλυκά σου μάτια   που μ' έκαναν κομμάτια Ναι! θα'ρθω πάνω στα Φυρά και πάλι γι άλλη μια φορά μήπως σε ανταμώσω τον περσινό μας έρωτα θέλω να ξανανιώσω Ρ. Όμορφο Σαντορινάκι θάρθω με το καραβάκι με μπουνατσα ή μ' αέρα να σε ψάξω στη Καλντέρα. Θ' ανεβώ στο Μεροβίγλι και στην Παναγια καντήλι αχ! στη χάρη της θα τάξω για να μη σε ξαναχάσω

ΑΡΩΜΑ ΓΥΝΑΙΚΑΣ

Κι αν έζησες μονάχος τόσα χρόνια Σήκω και στρώσε τα καινούργια σου σεντόνια Ήρθε η ώρα να φορέσει τα καλά σου Να υποδεχτείς το νέο άρωμά σου Σήμερα ξέχασε την πίκρα που’χες νιώσει Από τον έρωτα που σε είχε προδώσει Πάρε ζωή από το νέο που θ’ αρχίσει Ήρθε με άρωμα γλυκά να σε μεθύσει Βάλε φτερά στο κορμί και στην καρδιά σου Δύο πινελιές με χρώμα σιέλ στα όνειρα σου Μ’ ένα χαμόγελο ίσως μ’ ένα τραγούδι άφησε πέρα μακριά τη μοναξιά σου Refrain Όταν άρωμα γυναίκας πλησιάζει όλη τη ζωή σου την αλλάζει όταν άρωμα γυναίκας σε αγγίζει το κορμί και το μυαλό έρωτας πλημμυρίζει

Η ΑΓΑΠΗ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ…..

Δεν ξέρω τι λέω δεν ξέρω που πάω Το μόνο που ξέρω πως την αγαπάω Τα πήρε χθες βράδυ χοντρά στο κρανίο Που μ’ είδε καμάκι να κάνω στις δύο Που να ‘ξερα ότι, θα ‘ρθεί στο μπαράκι Της ήρθε.. μου είπε να πιεί ουισκάκι «γυναίκες» σου λέει … δεν έχουνε μπέσα Εμένα μου είπε « θα μείνω μέσα!!» Και να τη μπροστά μου σαν φάντης μπαστούνι Και μάλιστα μου πε «φτου σου γουρούνι!!!» Της λέω «αγάπη να σου εξηγήσω…» «Βρε άντε και χάσου θα σε χαστουκίσω..» Γυρίζει και φεύγει την παίρνω από πίσω Συγνώμη ζηταώ μήπως την πείσω   « Τελειώσαμε, ούτε που να σε ξέρω» «αγάπη , τι θέλεις να υποφέρω?» Δεν μ’ άκουσε κι ούτε που την ξαναείδα “Αγόρι μου, μου είπε, χαμέν’ η παρτίδα Το λάθος πληρώνεις η αγάπη δεν είναι Παίξε και γέλασε ή φύγε ή μείνε”!... bye !!!!!!

ΠΩΣ ΜΠΟΡΕΙΣ, ΠΩΣ ΜΠΟΡΩ;

Μες τα μάτια κοίταξέ με   Αν μπορείς Πόσα έμαθα για σένα   Απορείς Σε κοιτάζω μες τα μάτια   Πως μπορώ Και μαζί σου ακόμα μένω Απορώ! Μες τα χέρια σου τα χέρια μου   Κρατάς Γιατί είμαι δακρυσμένη   Με ρωτάς Μες τα χέρια μου τα χέρια σου   Κρατώ Ποια να είναι η αλήθεια Σε ρωτώ R . Κατάστρεψες ότι εγώ   πίστευα για σένα Και άφησες τα όνειρα να πάνε στα χαμένα Κατάστρεψες τον έρωτα   αυτόν που σου’ χα δώσει Και μια αγάπη δυνατή τώρα έχεις προδώσει

ΣΤΑ ΔΙΧΤΥΑ ΤΟΥ ΕΡΩΤΑ

Στα δίχτυα του έρωτα όλοι σκαλώσαμε ψυχής κομμάτι πήραμε δώσαμε στα δίχτυα του έρωτα σφιχτά πιαστήκαμε μες το κουβάρι του και μπερδευτήκαμε την γλύκα του έρωτα ναι! Την γευτήκαμε σε θεία έκσταση μαζί βρεθήκαμε την πίκρα του έρωτα όλοι τη νιώσαμε την ξανανιώσαμε δεν μετανιώσαμε Ρ άσε τον έρωτα λοιπόν στα δίχτυα να σε πιάσει καρδιά και σώμα και μυαλό να σου τα ξελογιασει

ΤΟ ΚΑΜΑΚΙ

Μια νύχτα Αυγουστιάτικη Ζεστό καλοκαιράκι Επήγα μ ένα φίλο μου Να πιω σ ένα μπαράκι Παράγγειλα ένα διπλό  ουίσκι Με παγάκια Λιγάκι για να ζαλιστώ Να φύγουν τα μεράκια Με είχ’ αφήσει η γκόμενα Τα είχαμε τσουγκρίσει Μου ‘χε δηλώσει καθαρά Δεν θα ξαναγυρίσει Κι ενώ μες το ποτήρι μου Έβλεπα την μορφή της Μπροστά μου φάνηκες εσύ Σαν να σουνα κομήτης Μου ζήτησες μια φωτιά ν’ ανάψεις το τσιγάρο και έπαθα ταράκουλο κόντεψα να τα πάρω με κοίταξες παθιάρικα μ’ ακούμπησες λιγάκι με άλλα λόγια δηλαδή μου έκανες καμάκι μου άρεσε και τσίμπησα σου έπιασα το χέρι και από τότε έγινες αχώριστο μου ταίρι

ΑΝΑΤΡΟΠΗ

                                             Σαν του Σεπτέμβρη Τα πρωτοβρόχια Ρίχνω τα δάκρυα Χωρίς ντροπή Το νήμα έκοψες Που μας ενώνει Των αισθημάτων σου Ανατροπή Όπως της άνοιξης Τα πρώτα φύλλα Δίπλα σου άνθισα Πήρα ζωή Τώρα χειμώνας …Το ξεροβόρι Μ’ αφήνει δίχως… Αναπνοή Ήρθες και άγγιξες Ψυχή και σώμα Όπως μια αύρα Θαλασσινή Μά μες στη σκέψη Τα πικρά λόγια Με μαστιγώνουν Σαν κεραυνοί R Που να κρύψω τον καημό μου και τον αναστεναγμό μου πώς να σβήσω τα σημάδια από τα δικά σου χάδια

ΒΡΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΑΓΑΠΗ

Σε γνώρισα αγάπη μου και μου ‘ρθε ντουβρουτζές και έγινα σπιτόγατος κι ας ήμουνα γλεντζές Με τις παντόφλες κάθομαι   τα βράδια μες το σπίτι κι φίλοι που με ξέρανε ξενύχτη και αλήτη μου λένε πως κατάντησες κοίτα ποιός ήσουν πρώτα εμείς σου δίναμε άλογο προτίμησες την κότα Ρ. βρε τι κάνει η αγάπη πως τον άνθρωπο χαλάει σαν γυαλί θρυμματισμένο   την μαγκιά του τη σκορπάει

ΕΓΩΙΣΜΟΣ

Δέσμιος μιας αγάπης Δεν θα μείνω άλλο πια Θ’ αρματώσω μια βαρκούλα Με πανάκι και κουπιά   Θα βρω ένα λιμανάκι Σε μια άλλη αγκαλιά Να αράξω και να πάρω Χάδια και γλυκά φιλιά Βάσανο η δική σου αγάπη Στην καρδιά σαν μαχαιριά   Σου’ χα τόση αδυναμία Μα την πλήρωσα βαριά Άφησε όνειρα συντρίμμια   Ο δικός μας χωρισμός Γιατί πάνω απ’ την αγάπη   Ήταν ο εγωισμός

ΜΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ, ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ

Με τα χείλη δεν μπορώ να το προφέρω Με τα μάτια το φωνάζω σ’ αγαπώ Το’ χω κλείσει στην καρδιά μου φυλαχτό Θα’ ναι πάντα το μικρό μου μυστικό Καρδιοχτύπια μου αθέατες εικόνες Του ονείρου εσύ πρωταγωνιστής Μιας παράστασης χωρίς αρχή και τέλος Ειμ’ αγάπη μου ο μόνος θεατής Ένα δάκρυ έχω κλέψει από σένα Απ’ τα μάτια σου όταν το’δα να κυλά Στην καρδιά το’ χω κρεμάσει με καδένα Και τις νύχτες το χαϊδεύω απαλά Ρ. Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ και σαν στόχος ζητώ Ένα βέλος να μπω στην καρδιά σου Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ M ε τι λόγια μπορώ να στο πω

ΣΚΟΝΗ

Στου καλοκαιριού την κάψα Κάποτε μετρούσες άστρα Φύσαγε το μαϊστράλι Και σ απάγκιο ακρογιάλι Έστηνες χορό Φύσηξε μπάτης, μαΐστρος Άνοιξε πανιά ο ίστρος Μέρες, νύχτες καταγράφει, Χρώμα μπλε τις υπογράφει Σε θολό νερό Τι γοργά ο νους οδεύει Σύννεφο πέπλο μαζεύει Ευτυχίας σκηνές Που χουν μείνει γυμνές Όνειρα που γίναν σκόνη Και τα σκέπασε το χιόνι!

ΑΝΑΜΝΗΣΕΙΣ ΚΑΡΔΙΑΣ

Κάποιες παλιές, γλυκές αναμνήσεις. Καρδιά μου το ξέρω πως θες να κρατήσεις Γιατί είσαι μαζί τους σφιχτά ζυμωμένη Αγάπης φιγούρες που σ’ έχουν δεμένη Τα πρώτα σκιρτήματα, αγγίξαν δειλά Στα πρώτα τα βήματα, της καρδιάς σου τα φύλλα Ανέμελος έρωτας γεμάτο ζωή Που η σκέψη του φέρνει, γλυκιά ανατριχίλα. Ήτανε τότε, σταγόνες με βάλσαμο Στη φλόγα που σ’ έκαιγε της εφηβείας Και τώρα που ήρθαν τα ώριμα χρόνια Την δίψα δεν έσβησαν της νοσταλγίας Ακόμα κι ο πόνος ενός χωρισμού Μπορεί να βγαίνει μέσ’ απ τα στήθη Μ’ ένα χαμόγελο που αχνά ζωγραφίζεται Γιατί δεν πέρασε ποτέ του στην λήθη Κι αν τότε σε πόνεσε και στάλαξε πίκρα Και δάκρυ ατέλειωτο τον είχες ποτίσει Σήμερα νιώθεις βαθιά ευτυχισμένη Για κείνα τα όνειρα που εσύ είχες ζήσει.

ΑΧ! ΤΙ ΕΧΕΙΣ ΠΆΘΕΙ ΓΙΑΝΝΗ Μ'…..

-Εχθές το βράδυ Γιάννη μου/ νομίζω ότι είδα… -Χμ! τι μου ετοίμασες μωρ’ συ / δεν πέφτω στην παγίδα! -Να βρε Γιαννάκη κοίτα δω, / δεν βλέπεις ρυτιδούλες; Κάτω απ’ τα μάτια έκανα / και δυό μικρές σακούλες. -Μία χαρά σε βλέπω εγώ / και τίποτα δεν έχεις Πάλι σε ξεμυαλίσαμε / στα Ινστιτούτα τρέχεις; -Αμάν βρε Γιάννη τίποτα/ πια δεν καταλαβαίνεις Μία χαρά σου ζήτησα / να δώσεις της καημένης. -Χαρά την λες εσύ αυτή; Εγώ την λέω χρήμα Και μην ζητήσεις ούτε cent / γιατί λυπάμαι….κρίμα!!!!   -Τσιγκούνη Γιάννη πρόσεξε / θα μπεις σε καραντίνα Και θα κοιμάσαι μόνος σου / πιο πάνω κι από μήνα -Τι εννοείς γυναίκα μου; / θαρρώ με φοβερίζεις! - Αλήθεια λέω Γιάννη μου, /και κάνε ότι νομίζεις! -Μπα… δεν… θαρρώ… ίσως… μπορεί… / Αχ! Πως με φέρνεις

ΔΕΝ ΖΗΤΑΩ

Όσα όνειρα κι αν έκανα για σένα Όλα πέταξαν και πήγανε χαμένα Κι αν μικρές μου έδωσες χαρές Γύρισαν και γίναν δάκρυα συμφορές Τώρα μόνος μου γυρίζω στα σοκάκια Ρίχνω άγκυρα σ’ ορθάδικα μπαράκια Στον καπνό απ’ το τσιγάρο η μορφή σου Μα συ έδεσες με ’άλλον τη ζωή σου Στο γυαλί σβήνω την πίκρα κάθε βράδυ Δεν αντέχω άλλο το φως, θέλω σκοτάδι Αδιάφορη μου είναι μια συγνώμη δεν σε θέλω κι ας σε σκέφτομαι ακόμη Refrain Δεν ζητάω να γυρίσεις ,δεν ζητάω Έχω πάψει τώρα πια να σ’ αγαπάω Ξέρω όταν σ άλλη αγκαλιά σε είδα Πως χαμένη εγώ την είχα την παρτίδα

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ (τραγουδι Μπεσσυ Αργυράκη) Μες τη ζεστή σου αγκαλιά Με τα ατέλειωτα φιλιά Ξανά νοιωσα του έρωτα τα χάδια Ήρθες σαν ήλιος την αυγή Για να γλυκάνεις μια πληγή Να σβήσεις όλα τα παλιά της τα σημάδια Τώρα το χέρι μου κρατάς Αφήνομαι όπου με πας Ξέρω πως είσαι της καρδιάς μου η πυξίδα Πίνω νερό απ την πηγή Πατάω γερά πάνω στη γη Και γράφω τέλος στην παλιά μου την σελίδα R Κανένας άνεμος ξανά   Καμιά βροχή απ το πουθενά Δεν θα μου πάρει αυτό που χρόνια λαχταρούσα Κανένας δρόμος σκοτεινός Κανένας γκρίζος ουρανός Δεν θα μου σβήσει αυτό τα αστέρι που ζητούσα

Σ ΑΓΑΠΩ

          Με κιμωλία έγραψα πάνω στον τοίχο Με γράμματα μεγάλα Σ ΑΓΑΠΩ Και έπαιξα με τις καρδιάς τον ήχο Μελωδικό, χαρούμενο σκοπό. Κάθε τραγούδι μου για σένα, κάθε στίχος Για σένα όνειρό μου αληθινό Παράλληλα βαδίζουμε αντιστοίχως Κοιτάζοντας τον ίδιο ουρανό. Ρ. Άνοιξε μάτια μου μια αγκαλιά Και κράτα με κοντά σου Και γω θα ρίξω άγκυρα Ν αράξω στην καρδιά σου! Ντόρα Μανατάκη

ΤΑΞΙΔΕΨΕ ΜΕ....

Βλέπω τον έρωτα να λάμπει μες τα μάτια σου   Σε κάθε μας στιγμή ηδονική Να τρέμει το κορμί σου μες τα χέρια μου θεέ μου, τι εικόνα μαγική. έκανα την ανάσα σου τραγούδι μου τον στεναγμό σου πλοίο που σαλπάρει για ένα ταξίδι πέρασμα στο είναι μου και θέλησα μαζί του να με πάρει να σεργιανίσουμε στου έρωτα τα πέλαγα στης ηδονής την άγρια τρικυμία μέσα στο φως, να γέλαγες, να γέλαγα και να ‘μαστε οι δύο σάρκα μια…..

ΦΩΤΙΑΣ ΠΑΙΧΝΙΔΙΑ

Την πόρτα πίσω έκλεισες Με κέρασες φαρμάκι Και αποτσίγαρα μετρώ   Τώρα μες το τασάκι Έφυγες μες τ’ απόβραδο Χωρίς να πεις μια λέξη Και η καρδιά μου προσπαθεί   Το χωρισμό ν’ αντέξει Κάθε φιλί σου μαχαιριά το κάθε χάδι πόνος μες το μυαλό μου σεργιανούν καθώς περνάει ο χρόνος Λαβωματιά η αγάπη σου μου πλήγωσε τα στήθια γιατί ένα ψέμα ήσουνα κρυμμένο στην αλήθεια R ‘Έπαιξες φωτιάς παιχνίδια κι άφησες τ’ αποκαΐδια   μέσα τώρα εγώ στις στάχτες προσπαθώ να στήσω φράχτες να γλιτώσω ότι απομένει   από μια καρδιά καμένη  

ΤΣΙΓΑΡΟ ΜΟΥ ΕΣΥ

Τσιγάρο μου εσύ Μόνη παρηγοριά μου Στα παγωμένα δάχτυλα μου σε κρατώ Τσιγάρο μου εσύ   Σκληρή η μοναξιά μου Τα δαχτυλίδια του καπνού τώρα μετρώ Refrain Και σκέφτομαι μια αγάπη που έχει πια χαθεί Ο χρόνος δεν την έσβησε δεν έχει ξεχαστεί Μες το μυαλό μου τριγυρνά σαν έμμονη ιδέα Κι ένα τσιγάρο άφιλτρο τώρα έχω παρέα Σένα δωματιο κλειστό το βλέμμα μου πλανιέται εσενα συλλογιζομαι κι ο νους μου τυρανιέται σ ενα δωματιο κλειστό στο νου εικόνες φερνω κι απ το πακετο μου ξανά ενα τσιγαρο παίρνω

ΡΙΣΚΑΡΑΜΕ ΣΤΟΝ ΕΡΩΤΑ

Στον έρωτα ρισκάραμε Βαλίτσες πακετάραμε Πατήσαμε το γκάζι Με τα φιλιά μελώσαμε Τα δυο κορμιά ενώσαμε Τραβάμε’ όπου μας βγάζει. Στα μάτια κοιταζόμαστε Αγάπη ορκιζόμαστε Για πάντα μ’ ένα στόμα Σαν δυο σταγόνες μοιάζουμε Και όνειρα χαράζουμε Μαζί στο ίδιο στρώμα. Ρ. Ρισκάραμε, στον έρωτα Μας πέτυχε το ρίσκο Την αγκαλιά μου θα ζητάς Και γω αγάπη μου γλυκιά Μαζί σου θα την βρίσκω Ντόρα Μανατάκη

ΠΟΙΑ ΑΓΚΑΛΙΑ ΣΕ ΧΑΙΡΕΤΑΙ

Ποια αγκαλιά σε χαίρεται Ποια χείλη σε φιλάνε Κι εμένα την καρδούλα μου Σε δυο κομμάτια σπάνε; Σε πλήγωσα αγάπη μου Το σφάλμα μου πληρώνω Τώρα τα βράδια στο γυαλί Την μνήμη σου θολώνω Τις μικρές ώρες σαν σκιά Το παρελθόν γυρίζει Και της φωνής σου η ηχώ Με γλυκονανουρίζει Καημός θα ‘σαι αγιάτρευτος Μες την καρδιά μου πόνος Σ’ όποια αγκαλιά και να βρεθώ Εγώ θα νιώθω μόνος .

ΠΑΙΞΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ

ΠΑΙΞΕ ΚΑΡΔΙΑ ΜΟΥ Παίξε καρδιά μου τρυφερά Παιχνίδια με την σκέψη Απόψε ήρθε ο έρωτας Όμορφα να σου γνέψει Να σου κεντήσει τον καμβά Της μοναξιάς μ’ αστέρια Λευκά να φτερουγίσουνε Γύρω σου περιστέρια Ρ. Τι πιο πολύτιμο ζητάς   Η ζωή να σου χαρίσει Δώσε κλώτσο στην ανέμη Τ’ όνειρο να ξεκινήσει Παίξε καρδιά μου μουσική Γράψε χίλια τραγούδια Ανθίσανε στην γλάστρα σου   Πολύχρωμα λουλούδια Της ξαστεριάς το γαλανό Πάρε να ‘χεις για φόντο Κι ας τραγουδήσουμε μαζί Κι δυο πρίμο σεκόντο

Κ ΑΛΩΣ ΗΡΘΕΣ ΧΑΡΑ

Σ’ έναν άγνωστο δρόμο βαδίζω  Μια καινούργια σελίδα αρχίζω Προχωρώ Καλώς ήρθες χαρά σου φωνάζω  Με γλυκά λόγια αγάπης γιορτάζω Και γελώ Καλώς ήρθες του έρωτα δάκρυ  Των ματιών να αγγίξεις την άκρη Σου ζητώ Εν αστέρι έχω τώρα πυξίδα  Καρδιοχτύπι μου και ηλιαχτίδα Και μπορώ Δυο φτερά να βάλω στους ώμους  Να πετάξω πέρα απ’ τους νόμους Ναι! Μπορώ Ρ Καλώς ήρθες χαρά Είν’ η πρώτη φορά Που την άκρη Του ονείρου αγγίζω Καλώς ήρθες χαρά Και για πρώτη φορά Τ’ όνομά σου  Γλυκά συλλαβίζω. Ντόρα Μανατάκη

ΓΡΑΨΕ ΛΑΘΟΣ

                    ΓΡΑΨΕ ΛΑΘΟΣ Ρίχνεις τα μάτια χαμηλά Τα χείλη έχεις σφιγμένα Μην ντρέπεσαι αγόρι μου Της τύχης τα γραμμένα Σ’ αγάπησα μ’ αγάπησες Γράψαμε ιστορία Τα πράγματα αλλάζουνε Να ξέρεις στην πορεία Το χωρισμό αφού διάλεξες Μη σκέφτεσαι εμένα Είμαι αντράκι δυνατό Πιο αντράκι από σένα Τα «να»   τα « θα» παράτησε Μη το χαλάς μωρό μου Τράβα εσύ το δρόμο σου Τραβάω τον δικό μου                    Ρ Καλή  τύχη γεια χαρά σου Φεύγω από τα όνειρά σου Καλή τύχη γράψε λάθος Μας τελείωσε το πάθος Ντόρα Μανατάκη

ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ

              ΑΤΣΑΛΑΚΩΤΑ ΣΕΝΤΟΝΙΑ Ατσαλάκωτα σεντόνια Έχει τώρα κάποια χρόνια Το κρεβάτι που ξαπλώναμε Κι δύο Φύτρωσαν άγρια χόρτα Στης αγάπης μας την πόρτα Στον καθρέφτη όταν έγραψες Αντίο Σαν παλιά φωτογραφία Σαν θολή αγιογραφία Ξεθωριάζει στο μυαλό μου Η εικόνα σου Κάθε φλόγα έχει σβήσει Τ’ όνειρο έχει σκορπίσει Απ τη μνήμη εξατμίστηκε Η κολόνια σου Κάηκε σαν το τσιγάρο Η αγάπη μας Έμειναν οι αναμνήσεις Απ τα λάθη μας. Ντόρα Μανατάκη

ΑΚΟΥΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

ΑΚΟΥΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ Σ όλα τα πρέπει τράβηξα μια μαύρη χαρακιά Τα θέλω μου πήραν σειρά, και μα την Παναγιά Γι αυτά θα αγωνίζομαι, αυτά θα πάρουν θέση Θα σε γλεντήσω βρε ζωή και σ όποιονε αρέσει Για ρώτα τι κατάλαβα σαν με τα πρέπει ζούσα? ‘όλους τους άλλους πλήρωνα… σε μένανε χρωστούσα Έβαζα φρένο στην καρδιά και στις επιθυμίες Κι άφηνα να με πνιγούνε του κόσμου οι αδικίες Τώρα θα ζήσω όπως εγώ γουστάρω και μ αρέσει Το καπελάκι μου στραβά τώρα το ‘χω φορέσει Τα όνειρα που άφησα θα ξανακάνω πάλι Κι αν κάποια χρόνια χάθηκαν χαλάλι μου, χαλάλι… Άκου λοιπόν μια συμβουλή Σ’ αυτήν την ψεύτρα τη ζωή,  μια είναι η ουσία Απόλαυσε ότι αγαπάς Τα πρέπει σε σκοτώνουνε, τα θέλω έχουν αξία!!! Ντόρα Μανατάκη