Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΕΛΑ ΝΑ ΠΙΟΥΜΕ....(ΣΤΙΧΟΣ ΓΙΑ ΜΕΛΛΟΠΟΙΗΣΗ)


Σήμερα είμαστε οι δυό μας εαυτέ μου
θα σε κερνάω και θα με κερνάς κι εσύ
μιας και δεν έχουμε κανένανε κοντά μας
ένα εβίβα, στην υγειά μας να μας πει 

Εγώ και σύ μαζί θα βγάλουμε την νύχτα
και αντε φίλε στην υγεία σου θα μου λες
και μη νομίζεις πως δεν ειμ' ευτυχισμένος
και μη σε δω ποτέ για μένανε να κλαις

Έλα να ρίξουμε δυό βόλτες ζαλισμένοι
να τραγουδήσουμε του έρωτα σκοπό
κι ασε να νιώθει η ψυχή μου προδομένη
εγώ μονάχα ένα ξέρω να σου πω

όλοι αυτοί που λένε ότι αγαπάνε
ξέρουνε τι θα πει αγάπη στη ζωή?
όμορφα λόγια που από τα χείλη σκάνε
κι έχουν πετάξει μέχρι να ρθει το πρωί
Ρ.
φέρε ν' ανοίξουμε σαμπάνια, τζιν ή βότκα
να πιούμ' οι δυό μας να μεθύσουμε παρέα
εσύ να λες,- αει ντε- κι εγώ να σε πιστεύω
πως όλα μέσα στην ζωή είναι ωραία
Ντόρα Μανατάκη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΗΝ ΡΕΜΒΗ

Μενεξεδί   το χρώμα, στ’ ουρανού το μπαλκόνι Μα εγώ νιώθω μόνη  – μοναξιά που πληγώνει - Αγναντεύω το δείλι, γλυκιά μέρα τ’ Απρίλη Περιμένω η νύχτα την μορφή σου να φέρει Στων ονείρων την ρέμβη και οι δυό χέρι χέρι Να βρεθούμε και πάλι, σε γαλάζιο ακρογιάλι Ανοιξιάτικα ρόδα, μυρωδιές μέντα, δυόσμος -τι μικρός ειν’ ο κόσμος- στην ψυχή είχα φυτέψει, πριν μακριά μου σε κλέψει και σε κάνει έν’ αστέρι, κάποιου αγγέλου το χέρι!

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ Κρυμμένες ενοχές Δεν εχω αντοχές Να σας κρατήσω άλλο Τις νύχτες σταματώ Σαν τρένο σε σταθμό Που είδε το σινιάλο Ψάχνει η καρδιά συγνώμη Να πάρει και να δώσει Σ αυτούς εγω που πρόδωσα Και που μ έχουν προδώσει Ψάχνει λιμάνι απάνεμο Να νιώσω την γαλήνη Στης μοναξιάς μου τις στιγμές Στης σκέψης μου τη δίνη Κρυμμένες ενοχές Ζητούν ανακωχές Σπασμένος ο καθρέφτης Πληγές μου ανοιχτές Σήμερα, απ το χτές Ξέρω πως ειμ’ ο φταίχτης. Ντόρα Μανατάκη

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο δικός μας έρωτας δεν γνώρισε παράδεισο Γκρεμιστηκε τσακιστηκε και έπεσε στην άβυσσο Ο δικός μας έρωτας δεν έπιασε λιμάνι Πάλεψε με τα κύματα την φουσκοθαλασσιά Και χάθηκε στο πέλαγος μια βροχερή νυχτιά Μην κοιτάζεις τώρα πίσω Μην προσμένεις να γυρίσω Αν ραγίσει το γυαλί Αν παγώσει το φιλί Η καρδιά αλλάζει ρότα Δεν χτύπάει όπως πρώτα