Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ


ΚΑΝΕΝΑΣ ΑΝΕΜΟΣ (τραγουδι Μπεσσυ Αργυράκη)
Μες τη ζεστή σου αγκαλιά
Με τα ατέλειωτα φιλιά
Ξανά νοιωσα του έρωτα τα χάδια

Ήρθες σαν ήλιος την αυγή
Για να γλυκάνεις μια πληγή
Να σβήσεις όλα τα παλιά της τα σημάδια

Τώρα το χέρι μου κρατάς
Αφήνομαι όπου με πας
Ξέρω πως είσαι της καρδιάς μου η πυξίδα

Πίνω νερό απ την πηγή
Πατάω γερά πάνω στη γη
Και γράφω τέλος στην παλιά μου την σελίδα

R
Κανένας άνεμος ξανά
 
Καμιά βροχή απ το πουθενά
Δεν θα μου πάρει αυτό που χρόνια λαχταρούσα

Κανένας δρόμος σκοτεινός
Κανένας γκρίζος ουρανός
Δεν θα μου σβήσει αυτό τα αστέρι που ζητούσα

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΗΝ ΡΕΜΒΗ

Μενεξεδί   το χρώμα, στ’ ουρανού το μπαλκόνι Μα εγώ νιώθω μόνη  – μοναξιά που πληγώνει - Αγναντεύω το δείλι, γλυκιά μέρα τ’ Απρίλη Περιμένω η νύχτα την μορφή σου να φέρει Στων ονείρων την ρέμβη και οι δυό χέρι χέρι Να βρεθούμε και πάλι, σε γαλάζιο ακρογιάλι Ανοιξιάτικα ρόδα, μυρωδιές μέντα, δυόσμος -τι μικρός ειν’ ο κόσμος- στην ψυχή είχα φυτέψει, πριν μακριά μου σε κλέψει και σε κάνει έν’ αστέρι, κάποιου αγγέλου το χέρι!

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ Κρυμμένες ενοχές Δεν εχω αντοχές Να σας κρατήσω άλλο Τις νύχτες σταματώ Σαν τρένο σε σταθμό Που είδε το σινιάλο Ψάχνει η καρδιά συγνώμη Να πάρει και να δώσει Σ αυτούς εγω που πρόδωσα Και που μ έχουν προδώσει Ψάχνει λιμάνι απάνεμο Να νιώσω την γαλήνη Στης μοναξιάς μου τις στιγμές Στης σκέψης μου τη δίνη Κρυμμένες ενοχές Ζητούν ανακωχές Σπασμένος ο καθρέφτης Πληγές μου ανοιχτές Σήμερα, απ το χτές Ξέρω πως ειμ’ ο φταίχτης. Ντόρα Μανατάκη

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο δικός μας έρωτας δεν γνώρισε παράδεισο Γκρεμιστηκε τσακιστηκε και έπεσε στην άβυσσο Ο δικός μας έρωτας δεν έπιασε λιμάνι Πάλεψε με τα κύματα την φουσκοθαλασσιά Και χάθηκε στο πέλαγος μια βροχερή νυχτιά Μην κοιτάζεις τώρα πίσω Μην προσμένεις να γυρίσω Αν ραγίσει το γυαλί Αν παγώσει το φιλί Η καρδιά αλλάζει ρότα Δεν χτύπάει όπως πρώτα