Σαν του Σεπτέμβρη Τα πρωτοβρόχια
Ρίχνω τα δάκρυα Χωρίς ντροπή
Το νήμα έκοψες Που μας ενώνει
Των αισθημάτων σου Ανατροπή
Όπως της άνοιξης Τα πρώτα φύλλα
Δίπλα σου άνθισα Πήρα ζωή
Τώρα χειμώνας …Το ξεροβόρι
Μ’ αφήνει δίχως… Αναπνοή
Ήρθες και άγγιξες Ψυχή και σώμα
Όπως μια αύρα Θαλασσινή
Μά μες στη σκέψη Τα πικρά λόγια
Με μαστιγώνουν Σαν κεραυνοί
R
Που να κρύψω τον καημό μου
και τον αναστεναγμό μου
πώς να σβήσω τα σημάδια
από τα δικά σου χάδια
Σχόλια
Δημοσίευση σχολίου