Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΜΕ ΤΑ ΧΕΙΛΗ, ΜΕ ΤΑ ΜΑΤΙΑ


Με τα χείλη δεν μπορώ να το προφέρω
Με τα μάτια το φωνάζω σ’ αγαπώ
Το’ χω κλείσει στην καρδιά μου φυλαχτό
Θα’ ναι πάντα το μικρό μου μυστικό

Καρδιοχτύπια μου αθέατες εικόνες
Του ονείρου εσύ πρωταγωνιστής
Μιας παράστασης χωρίς αρχή και τέλος
Ειμ’ αγάπη μου ο μόνος θεατής

Ένα δάκρυ έχω κλέψει από σένα
Απ’ τα μάτια σου όταν το’δα να κυλά
Στην καρδιά το’ χω κρεμάσει με καδένα
Και τις νύχτες το χαϊδεύω απαλά

Ρ.
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ και σαν στόχος ζητώ
Ένα βέλος να μπω στην καρδιά σου
Σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ σ’ αγαπώ
Mε τι λόγια μπορώ να στο πω

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο δικός μας έρωτας δεν γνώρισε παράδεισο Γκρεμιστηκε τσακιστηκε και έπεσε στην άβυσσο Ο δικός μας έρωτας δεν έπιασε λιμάνι Πάλεψε με τα κύματα την φουσκοθαλασσιά Και χάθηκε στο πέλαγος μια βροχερή νυχτιά Μην κοιτάζεις τώρα πίσω Μην προσμένεις να γυρίσω Αν ραγίσει το γυαλί Αν παγώσει το φιλί Η καρδιά αλλάζει ρότα Δεν χτύπάει όπως πρώτα

ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΡΤΙΔΑ

Κρεμάστηκε στα χειλη η αγάπη Και του ονείρου έσπασε η κλωστή Χάθηκε του πόθου η λαχτάρα Και  του φιλιου σου η ανάσα η ζεστή Μάδησε ο έρωτας σαν μια μαργαρίτα Και έσβησε η φλόγα του κορμιού Πήρε μακρυά τ άστέρια της η νύχτα Και η φωνή...σαν  πληγωμένου αγριμιού Φόρεσε κουρέλια η χαρά Και ματωμένο τριαντάφυλλο στο στήθος Την μοναξιά  της πέρα δώθε τριγυρνά Μέσα στο ανώνυμο το πλήθος Μίσεψε το πάθος ..., Αποχωρισμός Σαν μεταναστης που άλλαξε πατρίδα Σφάλισαν τα βλέφαρα του νου Απόφαση.....Ναι!  Χαθηκε η παρτίδα!!! ΝΤΟΡΑ ΜΑΝΑΤΑΚΗ

ΣΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΗΝ ΡΕΜΒΗ

Μενεξεδί   το χρώμα, στ’ ουρανού το μπαλκόνι Μα εγώ νιώθω μόνη  – μοναξιά που πληγώνει - Αγναντεύω το δείλι, γλυκιά μέρα τ’ Απρίλη Περιμένω η νύχτα την μορφή σου να φέρει Στων ονείρων την ρέμβη και οι δυό χέρι χέρι Να βρεθούμε και πάλι, σε γαλάζιο ακρογιάλι Ανοιξιάτικα ρόδα, μυρωδιές μέντα, δυόσμος -τι μικρός ειν’ ο κόσμος- στην ψυχή είχα φυτέψει, πριν μακριά μου σε κλέψει και σε κάνει έν’ αστέρι, κάποιου αγγέλου το χέρι!