Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΑΚΟΥΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

ΑΚΟΥΣΕ ΜΙΑ ΣΥΜΒΟΥΛΗ

Σ όλα τα πρέπει τράβηξα μια μαύρη χαρακιά
Τα θέλω μου πήραν σειρά, και μα την Παναγιά
Γι αυτά θα αγωνίζομαι, αυτά θα πάρουν θέση
Θα σε γλεντήσω βρε ζωή και σ όποιονε αρέσει

Για ρώτα τι κατάλαβα σαν με τα πρέπει ζούσα?
‘όλους τους άλλους πλήρωνα… σε μένανε χρωστούσα
Έβαζα φρένο στην καρδιά και στις επιθυμίες
Κι άφηνα να με πνιγούνε του κόσμου οι αδικίες

Τώρα θα ζήσω όπως εγώ γουστάρω και μ αρέσει
Το καπελάκι μου στραβά τώρα το ‘χω φορέσει
Τα όνειρα που άφησα θα ξανακάνω πάλι
Κι αν κάποια χρόνια χάθηκαν χαλάλι μου, χαλάλι…

Άκου λοιπόν μια συμβουλή
Σ’ αυτήν την ψεύτρα τη ζωή,
 μια είναι η ουσία
Απόλαυσε ότι αγαπάς
Τα πρέπει σε σκοτώνουνε,
τα θέλω έχουν αξία!!!


Ντόρα Μανατάκη

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΧΑΜΕΝΗ ΠΑΡΤΙΔΑ

Κρεμάστηκε στα χειλη η αγάπη Και του ονείρου έσπασε η κλωστή Χάθηκε του πόθου η λαχτάρα Και  του φιλιου σου η ανάσα η ζεστή Μάδησε ο έρωτας σαν μια μαργαρίτα Και έσβησε η φλόγα του κορμιού Πήρε μακρυά τ άστέρια της η νύχτα Και η φωνή...σαν  πληγωμένου αγριμιού Φόρεσε κουρέλια η χαρά Και ματωμένο τριαντάφυλλο στο στήθος Την μοναξιά  της πέρα δώθε τριγυρνά Μέσα στο ανώνυμο το πλήθος Μίσεψε το πάθος ..., Αποχωρισμός Σαν μεταναστης που άλλαξε πατρίδα Σφάλισαν τα βλέφαρα του νου Απόφαση.....Ναι!  Χαθηκε η παρτίδα!!! ΝΤΟΡΑ ΜΑΝΑΤΑΚΗ

ΣΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΗΝ ΡΕΜΒΗ

Μενεξεδί   το χρώμα, στ’ ουρανού το μπαλκόνι Μα εγώ νιώθω μόνη  – μοναξιά που πληγώνει - Αγναντεύω το δείλι, γλυκιά μέρα τ’ Απρίλη Περιμένω η νύχτα την μορφή σου να φέρει Στων ονείρων την ρέμβη και οι δυό χέρι χέρι Να βρεθούμε και πάλι, σε γαλάζιο ακρογιάλι Ανοιξιάτικα ρόδα, μυρωδιές μέντα, δυόσμος -τι μικρός ειν’ ο κόσμος- στην ψυχή είχα φυτέψει, πριν μακριά μου σε κλέψει και σε κάνει έν’ αστέρι, κάποιου αγγέλου το χέρι!

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο δικός μας έρωτας δεν γνώρισε παράδεισο Γκρεμιστηκε τσακιστηκε και έπεσε στην άβυσσο Ο δικός μας έρωτας δεν έπιασε λιμάνι Πάλεψε με τα κύματα την φουσκοθαλασσιά Και χάθηκε στο πέλαγος μια βροχερή νυχτιά Μην κοιτάζεις τώρα πίσω Μην προσμένεις να γυρίσω Αν ραγίσει το γυαλί Αν παγώσει το φιλί Η καρδιά αλλάζει ρότα Δεν χτύπάει όπως πρώτα