Μετάβαση στο κύριο περιεχόμενο

ΒΡΕ ΤΙ ΚΑΝΕΙ Η ΑΓΑΠΗ


Σε γνώρισα αγάπη μου
και μου ‘ρθε ντουβρουτζές
και έγινα σπιτόγατος
κι ας ήμουνα γλεντζές

Με τις παντόφλες κάθομαι
 
τα βράδια μες το σπίτι
κι φίλοι που με ξέρανε
ξενύχτη και αλήτη

μου λένε πως κατάντησες
κοίτα ποιός ήσουν πρώτα
εμείς σου δίναμε άλογο
προτίμησες την κότα

Ρ.
βρε τι κάνει η αγάπη
πως τον άνθρωπο χαλάει
σαν γυαλί θρυμματισμένο
 

την μαγκιά του τη σκορπάει

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

ΣΤΩΝ ΟΝΕΙΡΩΝ ΤΗΝ ΡΕΜΒΗ

Μενεξεδί   το χρώμα, στ’ ουρανού το μπαλκόνι Μα εγώ νιώθω μόνη  – μοναξιά που πληγώνει - Αγναντεύω το δείλι, γλυκιά μέρα τ’ Απρίλη Περιμένω η νύχτα την μορφή σου να φέρει Στων ονείρων την ρέμβη και οι δυό χέρι χέρι Να βρεθούμε και πάλι, σε γαλάζιο ακρογιάλι Ανοιξιάτικα ρόδα, μυρωδιές μέντα, δυόσμος -τι μικρός ειν’ ο κόσμος- στην ψυχή είχα φυτέψει, πριν μακριά μου σε κλέψει και σε κάνει έν’ αστέρι, κάποιου αγγέλου το χέρι!

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ

ΚΡΥΜΜΕΝΕΣ ΕΝΟΧΕΣ Κρυμμένες ενοχές Δεν εχω αντοχές Να σας κρατήσω άλλο Τις νύχτες σταματώ Σαν τρένο σε σταθμό Που είδε το σινιάλο Ψάχνει η καρδιά συγνώμη Να πάρει και να δώσει Σ αυτούς εγω που πρόδωσα Και που μ έχουν προδώσει Ψάχνει λιμάνι απάνεμο Να νιώσω την γαλήνη Στης μοναξιάς μου τις στιγμές Στης σκέψης μου τη δίνη Κρυμμένες ενοχές Ζητούν ανακωχές Σπασμένος ο καθρέφτης Πληγές μου ανοιχτές Σήμερα, απ το χτές Ξέρω πως ειμ’ ο φταίχτης. Ντόρα Μανατάκη

Ο ΔΙΚΟΣ ΜΑΣ ΕΡΩΤΑΣ

Ο δικός μας έρωτας δεν γνώρισε παράδεισο Γκρεμιστηκε τσακιστηκε και έπεσε στην άβυσσο Ο δικός μας έρωτας δεν έπιασε λιμάνι Πάλεψε με τα κύματα την φουσκοθαλασσιά Και χάθηκε στο πέλαγος μια βροχερή νυχτιά Μην κοιτάζεις τώρα πίσω Μην προσμένεις να γυρίσω Αν ραγίσει το γυαλί Αν παγώσει το φιλί Η καρδιά αλλάζει ρότα Δεν χτύπάει όπως πρώτα